Alle verslagen lees je hier.
Verslag van maandag 12 mei door Ferre.
Ik stond samen met Simon al netjes om 09:45 op het station, dat kan één iemand niet zeggen. Zoals gewoonlijk was Charlie te laat en moesten we haar opbellen, om te vragen waar ze bleef; “De brug stond open”. Op het nippertje was Charlie nog op tijd , de conducteur blies vlak daarna op z’n fluitje. Eenmaal in de trein zat de sfeer er al goed in, we kwamen langs Kampen-Zuid, waar er een gejoel in mijn rechteroor opleefde: Simon scandeerde de plaatsnaam herhaaldelijk in de trein. In Lelystad Centrum stonden we lang stil, daardoor had Chris de kans aan meneer Bouwhuis te vragen wat hij met zijn herkansingen aan moest. We reden door richting Amsterdam-Zuid, waar wij al de eerste 747 konden spotten. Al de gehele treinreis hadden we (door mij gekozen) muziek aan staan, tot mijn grote verbazing was meneer Bouwhuis ook bekend met beste blues-artiest aller tijden, mede mijn idool: BB King.
Toen kwamen we aan op Schiphol en daar begonnen wel echt redelijke problemen te ontstaan. Het begon allemaal met de medewerker die zei dat onze vlucht al aan het boarden was, terwijl we nog ruim anderhalf uur hadden, dit bleek later onzin. Charlie had schenkstroop in de handbagage meegenomen voor haar uitwisselings-maatje, dit mocht natuurlijk niet mee en daardoor werd zij eruit gevist door de beveiliging. De plek van boarden is wel vier keer veranderd, een hoop trammelant op Schiphol dus. We hebben op de site een slopende recensie achtergelaten…
Eenmaal tijdens het opstijgen was iedereen wel op zijn gemak: Simon, Chris en Charlie luisterden in een jam naar dezelfde muziek. Matthijs keek een film. Twan zat wat op zijn telefoon. Meneer Bouwhuis las het Boek Surrender van Bono, de zanger van U2. Ik luisterde uiteraard de hele vlucht naar BB King. Voordat we het wisten stonden we weer op de grond.
Op het vliegveld in Barcelona was het redelijk rustig, dus hadden we de kans op een box muziek te draaien naar eigen smaak.
De taxirit was enigszins hectisch, onze taxichauffeuse reed aardig temperamentvol en met veel risico, misschien deel van de cultuur hier?
Uiteraard werd ook hier goede muziek gedraaid, gekozen door mij. Twee uur lang zaten we in de taxi, waarna we aankwamen bij de school in Vinaròs. De ontvangst was in eerste instantie minder dan verwacht, totdat de Spaanse begeleidster naar buiten kwam. Ineens kwamen van uit alle hoeken uitwisselings-maatjes en zo was de groep gauw herenigd. Iedereen ging met zijn gastgezin naar huis om te eten en vroeg naar bed, want morgen worden we om 08:00 al op school verwacht.
Dat was het verslag van de eerste (reis)dag, Ciao!
