Vandaag hebben de leerlingen geleerd hoe Parmezaanse kaas en balsamico worden gemaakt. Ook ging een groep naar Modena.
Een verslag van Floris-Jan:
“Op deze vroege dinsdag verzamelden wij om 8 uur in het Liceo Fanti in Carpi, hier zijn we opgesplitst in twee groepen. Groep 1 bestond uit de muziekgroep en de scheikunde groep, en groep 2 bestond uit de fashion groep en de filmgroep. Toen de groepen waren gemaakt, ging de tweede groep snel naar het station, om de trein naar Modena te pakken. Bij de groep die op school was achtergelaten werd duidelijk dat de bus toch een iets minder vast schema had dan de treinen in Italië. Er was met de buschauffeur te laat contact opgenomen. Pas na 45 minuten kwam de bus eindelijk aan en konden we vertrekken. Deze bus was niet groot, maar had wel een grote capaciteit. Hoe dan? Nou, de stoeltjes waren super klein en oncomfortabel, het leek alsof ze gemaakt waren voor kleine kinderen. Toen iedereen zijn plek gevonden had zijn wij op Italiaanse wijze iets later dan gepland met de groepen van muziek en scheikunde op pad gegaan naar een van de welbefaamde parmigano-reggiano fabrieken.
Eenmaal aangekomen werd ons een prachtig blauw pak gegeven dat wij moesten dragen, tegen de stank die uit de fabriek komt. De eerste stappen binnen de fabriek waren erg onprettig, de gids was er natuurlijk aan gewend dus die liep gemakkelijk door, maar ondertussen was de helft van de groep over de nek aan het gaan. De tour was in ieder geval wel op gang gekomen en we werden rondgeleid door een gids door de fabriek. We hebben het proces van het precieze vak van parmigiano reggiano maken nauwlettend gevolgd. We volgden het proces vanaf de verse melk tot het eindproduct, dat we ook even mochten proeven. De gids wilde graag dat wij niks van deze tour zouden vergeten, want de meeste feitjes heeft ze wel meer dan 3/4 keer verteld. Ook hier had dus zeker wat tijd gespaard kunnen worden.
Na weer een beetje problemen met de buschauffeur oproepen zijn we naar de aceto balsamico fabriek gereden. Hier aangekomen waren we wonderbaarlijk te vroeg. Al snel werden we begroet door onze gids. Zij was iets vlotter en directer dan de andere gids. We maakten een leuke wandeling over het terrein, terwijl ons feitjes verteld werd over de balsamico. Al snel werden we naar binnen geleid waar we de aceto balsamico mochten proeven, er werd uitgelegd wat het verschil was tussen alle soorten, en we mochten het ook proeven. Ik ben zeker geen expert, maar ook ik merkte duidelijk verschil tussen de soorten azijn. Hoe puurder en ouder de azijn werd, hoe beter de smaak. Deze proeverij had ervoor gezorgd dat sommigen toch een flesje mee hebben genomen naar huis. De bus was nu wel erg snel, een korte tijd nadat we klaar waren kwam deze al aan.
Teruggekomen op school zijn we na de pauze begonnen met onze workshops. We hadden niet veel tijd de eerste workshop maar we hebben de basis gelegd voor het werk dat de volgende dag moest gebeuren.”
Jurre ging vandaag naar Modena:
“Vandaag was Modena-dag! We moesten haasten voor de trein, en werden opgejaagd door een Italiaanse docent, die vrij duidelijk met zijn stem liet weten dat we moesten opschieten. Na de verkeerde trein ingestapt te zijn, daarna de trein gemist te hebben en daarna bijna nog een, zijn we op een of andere wonderlijke wijze toch in Modena aangekomen…
Daar gingen we na een eindje wandelen een kerk bekijken. Ik vond het een beetje raar dat we daar als groep gingen rondwandelen, terwijl er gewoon mensen zaten te bidden, maar we moesten mee van de eerder genoemde, duidelijke, Italiaanse docent. Na een bezoekje gebracht te hebben aan het lijk/skelet van Sint-Weet-ik-niet-meer gingen we naar een museum. Daar hadden we het over stereotypes in onze eigen landen en over vooroordelen en discriminatie. Toen gingen we een stereotype beeld van ons land tekenen en was het weer tijd om terug te gaan. De terugreis verliep verbazingwekkend goed en daarna begonnen we aan de workshops. Het is trouwens erg leuk hier, ik zou het iedereen aanraden, de mensen zijn namelijk super!”
